Steeds minder jonge gezinnen in Sint-Pieters-Leeuw spreken nog Nederlands. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van het Vlaams agentschap Kind en Gezin. Volgens het Vlaams Belang, dat de cijfers onder de loep nam, toont dit eens te meer de totale afwezigheid aan van een doordacht Vlaams woonbeleid. Naast het gemeentebestuur wijst de partij vooral met de vinger richting Ben Weyts, die als minister bevoegd is voor de Vlaamse Rand. “De realiteit is dat er geen Vlaams beleid wordt gevoerd”, klinkt het.       

De cijfers van Kind en Gezin zijn al jaren een objectieve graadmeter voor de internationalisering en ontnederlandsing van onze steden en gemeenten. Uit de nieuwe cijfers blijkt – nog maar eens – dat in Sint-Pieters-Leeuw de afgelopen jaren een enorme gedaantewisseling heeft ondergaan. Waar in 2004 nog 55 procent anderstalig was, liep dat afgelopen jaar op tot niet minder dan 67 procent. 2 op 3 is dus niet-Nederlandstalig. Het aantal Franstalige geboorten ligt met 48.4 procent bovendien een pak hoger dan de Nederlandstalige (33 procent).

Niet-Europese talen in opmars

Naast de Franstalige opmars valt ook de stijging op van gezinnen die thuis geen van beide landstalen preken. Niet minder dan 1 op 5 jonge gezinnen in Sint-Pieters-Leeuw spreekt thuis geen Nederlands of Frans. Dat hangt uiteraard nauw samen met de stijgende immigratiestroom richting Sint-Pieters-Leeuw.

Vlaams woonbeleid

Stellen dat de situatie in Sint-Pieters-Leeuw voor de Nederlandstaligen op termijn kritiek wordt, is een open deur intrappen. Alleen al op het vlak van onderwijs zijn de gevolgen bijzonder nefast. Door de massieve toevloed van anderstalige kinderen zakt het onderwijsniveau structureel.

Volgens het Vlaams Belang kan het tij alleen worden gekeerd door het voeren van een kordaat woonbeleid dat Nederlandstaligen ondersteunt om in Sint-Pieters-Leeuw te blijven wonen. De Vlaamse regering, met minister Weyts op kop, moet hiertoe de middelen van Vlabinvest (het agentschap dat betaalbare woningen voorziet voor mensen uit de streek) fors opschroeven. Terwijl de 39 gemeenten van de Rand jaarlijks duizenden nieuwkomers slikken, werden er vorig jaar amper 118 woongelegenheden gecreëerd door Vlabinvest. Dat zijn gemiddeld drie woongelegenheden per gemeente. Niet meer dan een druppel op een oververhitte plaat dus.

De lokale bestuurders en minister Weyts hebben volgens het Vlaams Belang duidelijk een gebrek aan visie en moed. Het gevolg is dat de randgemeenten in een razendsnel tempo verbrusselen en ontnederlandsen. Het staat dan ook in de sterren geschreven dat na de faciliteitengemeenten ook andere randgemeenten in de toekomst bestuurd zullen worden door een Franstalige meerderheid. Mogen we, gezien deze evolutie, van minister Weyts en het gemeentebestuur dringend wat meer ambitie verwachten?

Eddy Longeval, gemeenteraadslid Vlaams Belang Sint-Pieters-Leeuw

0494/17.39.19  – eddy.longeval@vlaamsbelang.org