Het voorstel van fractieleider Willy Smout (Diest) in de provincieraad om meer bevoegdheden naar de raad te brengen kon op veel bijval rekenen van de journalisten. Hierbij het voorstel, de reactie van een journalist en een verslag uit de bureauvergadering.
‘IK VIND HET EEN SCHANDE DAT IK ALS JOURNALIST BLIJKBAAR NIET MAG WETEN WIE OP 16 MAART IN DE VLAAMS-BRABANTSE PROVINCIERAAD WELKE STEM HEEFT UITGEBRACHT OP VOORSTEL NR 23
Op 16 maart legde oppositielid Willy Smout (VB) voorstel 23 voor aan de Vlaams-Brabantse provincieraad waarmee hij de raad terug iets meer bevoegdheden wou geven. Hij stelde voor om in het delegatiebesluit het bedrag van 100.000 euro waarboven de provincieraad bevoegd is terug te verminderen tot 67.000 euro. Daarnaast vroeg hij dat de deputatie bij afwezigheid van een interne consensus beslissingen over de aan haar gedelegeerde bevoegdheden steeds aan de provincieraad zou voorleggen.
De reden van dit voorstel was tijdens de voorbije provincieraden al enkele keren aan bod gekomen. Ook toen gaven woordvoerders van alle oppositiepartijen uiting aan hun ongenoegen over het feit dat volgens hen raadsleden steeds minder in de pap te brokken hebben. Zo hield de provincieraad in 2020 bijvoorbeeld niet het decretaal verplicht minimum aantal vergaderingen (9 in plaats van 10) en worden vergaderingen van raadscommissies meer dan vroeger geannuleerd.
Het voorstel van Smout haalde bij de stemming geen meerderheid, maar onmiddellijk bleek dat enkele leden van de meerderheid het VB-voorstel hadden goedgekeurd. Moesten ook de oppositiepartijen Vooruit en Groen het voorstel hebben goedgekeurd – beide partijen onthielden zich – dan had het wel een meerderheid gehaald. Omdat de vergadering digitaal verliep was echter niet duidelijk over welke raadsleden van de meerderheid het ging. Omdat niemand hierbij uitleg gaf bleven we ook in het ongewisse waarom ze dit deden.
Raadslid Louis Tobback (Vooruit) vroeg tijdens de vergadering deze info onmiddellijk op, maar de provincieraadsvoorzitter Linda Van den Eede (N-VA) verwees naar het verslag dat later zou worden opgemaakt. Ze meldde meteen ook berichten ontvangen te hebben dat sommigen zich bij de stemming vergist hadden. Na afloop van de raad contacteerde ik woordvoerder Frank Ilsbroux om meer informatie. Hij liet mij daags nadien weten deze niet te kunnen krijgen en raadde aan deze op te vragen via de regeling ‘openbaarheid van bestuur’.
Op mijn brief van 17 maart kreeg ik op 30 maart een antwoord van provinciegriffier Marc Collier. Hij meldde mij “dat het onmogelijk is om binnen de termijn van 20 kalenderdagen op mijn vraag in te gaan omdat de bijlagen van de stemmingen deel uitmaken van het zittingsverslag”. “De notulen worden steeds goedgekeurd tijdens de eerstvolgende provincieraad (in dit geval 27 april). Zodra deze zijn goedgekeurd zullen wij u de gevraagde documenten bezorgen”.
Ik tekende beroep aan tegen deze beslissing en ontving op 8 april een nieuwe mail van de provinciegriffier. Tijdens de raadszitting stemden volgens hem 8 raadsleden voor het voorstel, 10 onthielden zich en 16 stemden tegen. “Daarnaast kunnen wij ook meegeven dat 4 raadsleden de raadsvoorzitter op de hoogte hebben gebracht dat ze een verkeerde stem hadden uitgebracht”. Ik reageer met de vraag om mij te laten weten wie hoe gestemd heeft, maar krijg geen antwoord en teken opnieuw beroep aan.
Op 14 april valt er in de beroepsprocedure een uitspraak. Mijn beroep wordt afgewezen met verwijzing naar artikel 33 van het Provinciedecreet. “Uit deze bepalingen blijkt dat de door de provinciegriffier opgestelde notulen en het zittingsverslag van de provincieraad pas, al dan niet aangepast, worden goedgekeurd tijdens de eerstvolgende vergadering van de provincieraad”. Een aanvraag tot inzage mag volgens het decreet worden afgewezen als deze “betrekking heeft op bestuursdocumenten die niet af of onvolledig zijn”. De notulen en zittingsverslag kunnen pas als definitief worden beschouwd na goedkeuring door de raad.
Ik wil tot slot ferm protesteren tegen deze gang van zaken en het feit dat de betrokken instanties geen begrip tonen voor de problemen die digitale vergaderingen meebrengen voor journalisten. Tijdens een fysieke vergadering ziet iedereen onmiddellijk wie voor wat stemt, maar tijdens digitale vergaderingen is dit niet mogelijk. Door de latere weigering om inzage te geven in de manier dat provincieraadsleden gestemd hebben op dit punt ben ik als journalist een maand na de provincieraad nog steeds in de onmogelijkheid om na te gaan of er ook leden van de meerderheid dit punt van de oppositie steunden. Dit is een schande en ik meld dit dan ook aan de Vlaamse Vereniging van Journalisten (VVJ).
LUC VANHEERENTALS‘
Uit de bureauvergadering van 9 maart jl.
Willy Smout vult aan alle begrip te hebben voor de situatie van maart vorig jaar. De raad is toen terecht afgelast t.g.v. de chaotische situatie. Hij heeft problemen met het feit dat men continu zegt dat er geen punten zijn. Er zijn alsmaar meer bevoegdheden gedelegeerd naar de deputatie.
Ondanks het feit dat men sinds 2018 minder bevoegdheden heeft, heeft men toch steeds meer zaken gedelegeerd naar de deputatie. Willy Smout heeft een voorstel ingediend om de uitgebreide delegatie naar de deputatie terug te schroeven. Wanneer de deputatie een regering zou zijn stellen we vast dat we vandaag in een regering met volmachten zouden zitten.
Het is de deputatie die over alles beslist en het probleem is dat er bijna niets meer naar de provincieraad gaat.Nu staat er in het huishoudelijk reglement dat er per commissie minimum 2 vergaderingen per jaar moeten zijn. We zijn al van 8 naar 4 commissies gegaan. In elke commissie zitten telkens heel wat bevoegdheden vervat, waardoor het logisch is dat deze minstens om de 2 provincieraden zouden samen komen. Dit minimum zou 5 moeten zijn i.p.v. 2.
Het grootste probleem zit hem niet in 2020, maar in 2021. De commissie Infrastructuur is de laatste keer samengekomen op 27.10. Deze stond altijd mooi ingepland, maar werd telkens geannuleerd. Ook voor de commissie Ruimte is dat zo. De laatste keer dat die nog zijn samen gekomen was op 08.12.2020. Februari is zelfs een lege doos zonder raad, commissies en bureau.
Er is een structureel probleem dat er te veel gedelegeerd wordt naar de deputatie Zo wordt de provincieraad buiten spel gezet, het gaat m.a.w. om een ontbinding van het parlement. Daar wil de heer Willy Smout verandering in brengen en hij rekent op de steun van de Open VLD en CD&V. Wanneer we kijken naar de samenstelling van de deputatie zien we dat de N-VA daar de absolute macht heef met 2 van de 4 gedeputeerden en dan nog eens de voorzitter. Deze laatste heeft wel geen stemrecht, maar hij heeft wel invloed en ook wel stemrecht wanneer het over rechtspraak gaat. Het lijkt de heer Willy Smout logisch dat wanneer men in de deputatie vaststelt dat er een andere mening is bij een bepaal punt, dat men dat punt dan voorlegt aan de provincieraad.
Wanneer je voorstander bent van het afschaffen van de provincie kan het toch niet zijn dat je die beslissingen neemt in de provincie terwijl dat een bevoegdheid is van de Vlaamse Regering en het Vlaamse Parlement. Zijn voorstel wordt verder besproken op de provincieraad van 16 maart.