Op de afgelopen provincieraad van Vlaams-Brabant werden de budgetbesprekingen gehouden. Weinig verrassend was de goedkeuring meerderheid tegen oppositie.
Hierbij kan u de tussenkomst van de Vlaams Belang fractieleider Jan Laeremans integraal terugvinden:
Tussenkomst budget 2018 12/12/2017
Bij de voorbereiding van mijn tussenkomst ben ik nog even in mijn toespraken van de voorbije twee decennia gedoken. Intussen al meer dan 70 bladzijden, goed om mijn geheugen wat op te frissen en om vast te stellen, dat we toch al ruim een kwarteeuw consequent dezelfde lijnen hebben gevolgd. Eentje daarvan was: het opsporen en bestrijden van overgewicht.
Al van in het begin (1991) stelden we vast dat het de hoogste tijd werd dat de oubollige provincie Brabant maar beter zou ontvet worden. Wafels waren er dagelijkse kost, want het communautair wafelijzer stond er roodgloeiend, vriendjes stopten elkaar allerlei lekkers toe, snoepreisjes naar de vier windstreken lieten de bureauleden hun buikje rond eten, de boter en de kaas werden er veel te dik gesneden, kritische vragen werden amper gesteld in de raad of in commissies die geen 10 minuten duurden…
Kortom, we werden bestuurd door zelfgenoegzame zwelgers in de bananenrepubliek Brabant, maar Vlaams Blok, Volksunie en Agalev kwamen daar roet in het eten gooien.
We vroegen meteen bij ons aantreden in de unitaire provincie om Brabant te splitsen. Toenmalig gedeputeerde Jan Anthoons (CVP) reageerde boos: “Kunnen wij dat?”
In de politiek moet je niet alleen uitgaan van wat je momenteel kunt, maar wel van wat je wil bereiken. En kijk, nog geen drie jaar later was de splitsing een feit en konden we op onze eigen lijn beginnen letten.
In de nieuwe provincie Vlaams-Brabant zagen we al gauw dat er nog veel te veel overtollig gewicht werd meegesleept: we betaalden een pak geld voor instellingen die veel beter op een ander niveau thuishoorden, en men had er in de raad en deputatie ook amper belangstelling voor. Aanvankelijk stonden we met onze visie om die weg te snijden alleen, maar stilaan begonnen andere partijen toch eens naar de wegschaal te kijken.
Zo hebben we uiteindelijk op minder dan 10 jaar tijd het Druivencentrum in Overijse afgestoten, de zwembaden van Liedekerke en Aarschot, het bejaardentehuis Vanderstokken in Pepingen, het Baljuwhuis in Galmaarden, het cultureel centrum Rufferdinge in Landen. Daarnaast werden de twee zwaar verlieslatende internaten gesloten en droegen we de provinciale wegen over aan de Vlaamse overheid. Achteraf heb ik er niemand over horen klagen dat de provincie al die kilo’s kwijt was.
Maar nog steeds vond een groot deel van de parlementsleden en ook van de bevolking dat de provincies uit twee ruiven wilden eten en zich veel te schrokkerig opstelden.
Minister Homans legde een maagverkleining op en deze afslankingsoperatie rond de persoonsgebonden bevoegdheden cultuur, jeugd, welzijn en sport moet nu succesvol worden beëindigd. Ik begrijp dat de meerderheid bekommerd is om de patiënt en zijn afgestoten organen, maar wij vonden het logisch dat die naar Vlaanderen gaan: daar moet een eenvormig beleid worden opgezet voor onze hele gemeenschap. Een gehandicapte moet niet anders worden behandeld bij ons dan in West-Vlaanderen. Gedeputeerde Swinnen had 7 jaar geleden gezworen dat ze zich tot de laatste snik zou verzetten tegen die overdracht, en eventjes dachten we – omwille van haar opvallende afwezigheid – dat ze echt de daad bij het woord had gevoegd, maar intussen hebben we gehoord dat het niet zo ernstig is. U mag haar zeker beterschap toewensen!
Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat we vinden dat die uitkanteling perfect is verlopen: het heeft allemaal veel te lang aangesleept, wat zorgde voor grote onzekerheid bij de personeelsleden.
We sluiten ons als fractie graag aan bij de bedanking voor hun jarenlange inzet en wensen hun veel succes op hun nieuwe werkplek.
Kunnen we ons dan nu eindelijk focussen op onze kerntaken? Momentje, wat ons betreft hangt er nu nogal wat overtollig vel te zwabberen. Zo blijven we het vooreerst onbegrijpelijk vinden dat ontwikkelingshulp een provinciale taakstelling is gebleven. Blijkbaar heeft elk bestuursniveau in dit “politiek correcte” land behoefte om zijn geweten te sussen door aan ontwikkelingshulp te gaan doen: “kijk eens hoe goed wij zijn voor zwarte continent, want wij subsidiëren hier het Afrika-filmfestival en wij bevorderen hier de uitwisseling tussen Noord en Zuid”. Sorry, wij vinden dat niet de juiste prioriteit en bovendien is dat onze taak niet. Het is aan Vlaanderen om daarover te beslissen en er vooral voor te zorgen dat de gelden daarvoor maximaal en zo efficiënt mogelijk ter plaatse worden ingezet. Dat is perfect haalbaar, als we bijvoorbeeld zien dat een vierdepijler-organisatie ‘Volk in Nood’ – die enkel met vrijwilligers werkt – erin slaagt om zomaar eventjes 99,5% van de ontvangen steungelden met succes te investeren in Niger en Sri Lanka. Het kan dus ook zonder extravagante maandlonen voor toplui van 11.11.11 en tutti quanti.
Het is voor Vlaanderen ook kwestie om niet langer armoede te importeren uit de hele wereld, en in plaats daarvan het fenomeen armoede op te sporen en aan te pakken bij onze eigen mensen… en dat zijn er alsmaar meer. Die krabben nu al in hun haar over hoe ze hun kinderen een kerstcadeautje zullen kunnen geven en of ze met oudejaar nog iets lekkers op tafel zullen kunnen toveren.
Ten tweede is het je reinste dwaasheid dat de provincies subsidies moeten geven aan moskeeën, zeker wanneer zij daar niet de minste inhoudelijke controle mogen op uitoefenen. Onze mondelinge vraag van vorige week werd afgewezen, hoewel ze toch meer dan terecht was. De uitspraak van de Imam in de Leuvense Al Ishaan moskee, dat mannen hun vrouw een lichte tik mogen geven als zij zich misdragen, deed in heel ons land stof opwaaien, maar wij mogen er hier geen vragen over stellen. Nog steeds doen de andere partijen alsof zij de islam in West-Europa kunnen integreren, maar zolang de sectaire Koran niet van dergelijke discriminaties tegenover vrouwen en niet-gelovigen wordt gezuiverd, is dat een volslagen illusie. Wij blijven het dan ook knettergek vinden om daar subsidies aan te geven.
Ten derde zou het ook veel logischer geweest zijn om een bij uitstek persoonsgebonden bevoegdheid als onderwijs naar Vlaanderen over te hevelen, maar blijkbaar was dat een deel van het compromis. Niet dat wij vinden dat onze scholen slecht functioneren of overbodig zijn, verre van, maar waarom heeft men de grondgebonden logica niet volledig doorgetrokken?
Dan komen we bij de kernbegroting.
De voorstelling hiervan door Tom Dehaene leek wel op een oude grammofoonplaat met alleen een gegroefde A-kant. Over elk thema kwamen alleen de paradepaardjes naar voor. De BBC- budgetopmaak leent zich daar uiteraard uitstekend toe: wat je niet wenst onder de aandacht te brengen, laat je eenvoudig onvermeld. Hij voegde er trouwens fijntjes aan toe dat de som van de deelposten niet klopte met het totaal, maar dat waren minder belangrijke zaken. De raad kreeg zo van de meerderheid een mooi plaatje met de succesnummers.
Het is dan maar aan de oppositie om de B-kant in te vullen, hoor ik u denken, maar dat is niet evident met de ergerlijke BBC-camouflage.
Waar we het eerst en vooral moeilijk mee hebben is de voor de burger misleidende uitleg over de vermindering van de provinciale opcentiemen. De deputatie is fier dat de provincies die overeind hebben kunnen houden. In de commentaren over de fiscaliteit wordt enkel gesproken over een vermindering in het kader van de afslanking van de provinciebesturen vanaf 2018. De deputatie stelt het voor alsof de burger nu geen 332 opcentiemen, maar nog slechts 171, 75 opcentiemen dient te betalen. Of een vermindering van 48 %. Goed gewerkt zou je zeggen. Maar dat is gewoon boerenbedrog! De opcentiemen worden berekend op de basisheffing die Vlaanderen oplegt. Deze wordt echter verhoogd van 2.5% naar 3.97 %; wat een relatieve verhoging van de basis met liefst 58.8 % betekent. Hierdoor zou de provincie dezelfde inkomsten van 332 “oude” opcentiemen, nu binnenrijven met een heffing van 209 “nieuwe” opcentiemen. Dit betekent dat een heffing van 171.75 opcentiemen een vermindering met zich meebrengt van slechts 17.9 %. Als je de basisheffing van Vlaanderen samenneemt met de opcentiemen van de provincie, dan kom je terug op de oude heffing van 10.8 % van het geïndexeerd KI. De hele operatie is dus een nuloperatie voor de burger, want hij blijft even veel betalen. Kortom, een maat voor niets dus, of moeten we het “Operatie schone schijn” noemen?
Een ander punt: streekontwikkeling. Volgens VVP en Open-Vld is de provincie de motor van de streekontwikkeling. Maar we stellen vast dat die motor soms sputtert en dat de deputatie alsmaar meer opgenomen projecten, die wat moeilijker zijn in de uitvoering, niet meer behandelt of voor zich uitschuift. Wanneer zal bijvoorbeeld de stationsontwikkeling in Diest worden aangepakt? Steeds worden er nieuwe studies aangevraagd om in de praktijk niets te moeten doen. Waarom realiseert de provincie samen met de eigenaar, de stad Diest, niets op de Diestse citadelsite? Volgens de VLM is er voor Diest een project ingediend. Wat houdt dat dan in en welke rol speelt de provincie hierin?
Inzake veiligheid spreekt Open-VLD van nultolerantie op de domeinen. Mooi zo, dat vragen wij al jaren. Maar welke concrete cijfers zijn hierover? Hoeveel amokmakers zijn er geregistreerd die in 2018 onze domeinen niet meer mogen betreden? Welke extra middelen worden hiertoe aangewend in 2018? Welk extra budget werd hieraan toegekend? Of werd dat “toevallig” allemaal vergeten? Gaat Open-Vld dan ook werk maken van het afdwingen van een Boerkini-verbod en dit doen respecteren? De man in de straat gelooft er geen snars meer van… en wij denken dat hij gelijk heeft.
Wat we niet hoorden op de A-kant was aandacht en bijkomende middelen voor de verdere uitbouw in de diepte van het door Vera opgezette intergemeentelijk systeem van de virtuele centrumsteden. Dat telt nu 10 clusters met IT-ondersteuning en advies van software- en hardwareaankopen De provincie zou dit diepgaander kunnen stimuleren om zo tot een bundeling van gemeentelijke administraties te komen. Hiermede kan het euvel van loodzware administratie voor kleine gemeenten op een hoger niveau worden aangepakt. Dit schaalvoordeel moet een waardig alternatief vormen voor de fusies van gemeenten; de politiek kan hierdoor verder op het lokale vlak dicht bij de burger blijven. Maar waarschijnlijk heeft deze deputatie daar wel een andere visie op. De burgers hebben het recht deze dan ook te kennen.
De groenen dromen graag over biodiversiteit. Er wordt veel propagandageld aan uitgegeven, maar het geheel vatten in een beheersbaar plan zit er niet in.
Wie spreekt over biodiversiteit, dient zijn beleid te baseren op een sluitend ecosysteem. Dit heeft de provincie niet. Ondertussen loopt het grondig mis aan de top van de piramide: vossen, steenmarters en binnenkort ook wolven, lynxen en everzwijnen zullen als sterksten en als beschermde diersoorten woekeren en ongeziene schade en onveiligheid genereren. Wordt het niet de hoogste tijd dat de provincie hierover een realistische visie ontwikkelt en deze materie bespreekt met de Vlaamse regering om een en ander in beheerswetgeving voor jagers en burgers om te zetten? Of gaat de provincie bijvoorbeeld de schade veroorzaakt door steenmarters aan auto’s vergoeden? Gaat Groen de verantwoordelijkheid op zich nemen voor de ongevallen die hierdoor worden veroorzaakt?
Gedeputeerde Tie Roefs zegt zelf op ROB dat de CO2 doelstellingen inzake klimaatneutraliteit tegen 2040 niet zullen worden gehaald. Het is de bevestiging dat het plan utopisch is en zelfs niet wenselijk is. Straffer nog : Groen is de gangmaker in veel dossiers die juist CO2-verhogend werken. Denken we maar aan de eis om de kerncentrales te sluiten tegen 2015 en nu weer tegen 2025. De Standaard blokletterde een paar dagen geleden hierover dat dit de CO2-emissie nog gaat verdubbelen. Verder wenst men de dieselvoertuigen weer van de baan te belasten, terwijl een benzinewagen, vooral door zijn hoger verbruik meer CO2 uitstoot dan een diesel.
Oude vengebieden en moerassen moeten weer verschijnen ten koste van gevormde bossen. Denken we maar aan de Merodebossen, die werden gekapt om er methaan- en lachgas producerende vengebieden te laten ontstaan. Het broeikaseffect hiervan is 23 keer groter dan dat van CO2.
Het vlot verkeer wordt vervangen door graag traag verkeer, maar dat brengt juist nog meer CO2-uitstoot van de wagens met zich mee. Het onderzoeksexperiment van de provincie (via de POM) naar al rijdend inductief opladen van elektrische wagens is er nog steeds niet. Door de beschikbare ruimte voor de wagens op de wegen nog verder te verminderen zullen de files en het fijn stof alleen nog maar toenemen.
Op dat vlak heeft de provincie zich ook veel te meegaand en braaf vertoond tegenover het Eurostadion. Inderdaad, de deputatie moest daar zich uitspreken over een vergunning, maar nooit heeft zij dan via de raad geprobeerd om een ondubbelzinnige afwijzing de wereld in te sturen. Dat zou pas een moedig signaal geweest zijn tegen de milieuvervuiling.
Groen ondersteunt en promoot volop massa-immigratie, en de andere partijen durven daar amper tegen ingaan. Onder Michel/De Wever (2015-2016) immigreren tot nog toe jaarlijks gemiddeld 134.706 vreemdelingen. Dat is een stijging ten opzichte van de regering-Di Rupo met 7,7%. Dat kost ons jaarlijks handenvol geld en zorgt er in zeker in onze provincie voor dat de integratie steeds moeilijker wordt. Afgelopen week hoorden we ook al hoe sterk we achteruit zijn gegaan inzake begrijpend lezen in het basisonderwijs. Een van de oorzaken daarvan is het enorm toegenomen aantal leerlingen die thuis geen Nederlands spreken. Wij hebben sterk de indruk dat de anderen partijen stilaan de handdoek in de ring gooien, want hoe moet je anders uitleggen dat ze geld geven aan voorlezen in de thuistaal en dat die thuistaal nu ook op school als volwaardig erkend wordt in het gemeenschapsonderwijs?
Ook op vlak van het milieu hebben die nieuwkomers een grote impact, want zij willen zich verplaatsen, eten koken en hun huis verwarmen zoals iedereen.
Maar er is hoop : Op het provinciegebouw zouden na 14 jaar eindelijk zonnepanelen worden geplaatst… Misschien dan toch één concrete realisatie, wow…
Collega’s, ik ga stilaan afronden.
Twee weken geleden vond hier het congres plaats van de VVP. Positief vonden we dat er niet meer werd opgeroepen om zoveel mogelijk bevoegdheden te behouden, maar dat de provincies zich moesten concentreren op de grondgebonden materie en daar het beste van moesten maken. Wie te dik is of was, weet maar beter waar hij moet afblijven. Ook in de videocampagne werd de nadruk gelegd op wat belangrijk is voor onze inwoners, in plaats van de gedeputeerden in het zonnetje te zetten.
Wij kunnen ons daar wel in vinden, en de komende jaren zullen uitwijzen of dat de goede strategie is. Want als men de bevolking dan ook niet zal kunnen overtuigen, is de kans reëel dat de provincies in 2018 aan hun laatste legislatuur zullen beginnen.
Maar we hopen meteen ook dat men niet te veel zijn oor zal laten hangen naar allerlei zelfverklaarde voedselgoeroes, die komen vertellen welke supplementen de provincie allemaal tot zich moet nemen. Zo hebben we ons fameus geërgerd aan de wollige praat van de Verenigde Naties op de VVP-dag, met hun gekleurd gezelschapsspel met 17 duurzame doelstellingen, dat zij willen opleggen aan elk ondergeschikt bestuur. Iedereen moet dan maar a priori akkoord gaan met overbevolking, massale immigratie, verstedelijking, identiteitsverlies en onveiligheid, want daar wordt op geen enkel ogenblik een probleem van gemaakt. Wie met de Vlaams-Brabanders praat, weet nochtans wel beter!
Ook de EU is met haar bemoeizucht in hetzelfde bedje ziek: zij wil eenzijdig van boven naar beneden bepalen wat elk politiek orgaan moet denken. Het resultaat hebben we de afgelopen maanden gezien in Catalonië, met als gevolg dat de EU zich bij miljoenen Europeanen, van Barcelona tot Edinburgh voorgoed onsympathiek heeft gemaakt. En dan moeten wij daar als provincie reclame voor maken?
Brussel, de EU, de VN: allemaal vol van zichzelf en obees van de veel te hoge belastinginkomsten, allemaal dringend aan een dieet toe, maar tot dat inzicht zijn ze helaas nog niet gekomen.
De provincies staan gelukkig al een stapje verder en wij zijn blij dat we ons steentje daartoe hebben bijgedragen.
Jan Laeremans
Vlaams Belang