Vanmiddag stond op de agenda het voorstel van resolutie van het Vlaams Belang over de nefaste gevolgen van de hervorming van het gerechtelijk arrondissement Brussel. Die hervorming wordt momenteel besproken in de Kamer.
Het Vlaams Belang wilde hierover een hoorzitting met onder andere de voorzitter van de Arbeidsrechtbank en de ondervoorzitter van de rechtbank van Eerste Aanleg, beide te Brussel.
Zij hadden reeds gewezen op de nefaste gevolgen van de hervorming voor de rechtsbedeling van de Nederlandstaligen te Brussel. Aan de Kamervoorzitter hadden zij gevraagd om gehoord te worden naar aanleiding van de start van de bespreking van de hervorming in de Kamer, maar werden door de bevoegde commissie wandelen gestuurd, ondanks luid protest van Vlaams Belang en N-VA.
Wie schetst onze verbazing wanneer diezelfde N-VA vandaag ons voorstel om beide personen dan maar in het Vlaams Parlement te horen, gewoon wegstemde. In het Vlaams Parlement volstaan vijf van de vijftien commissieleden om een hoorzitting af te dwingen. Vlaams Belang, met drie leden, werd gesteund door LDD. Bleef de vraag dus wat N-VA zou doen. Wegstemmen dus. Met het even wraakroepende als ontluisterende argument van fractievoorzitter Van Dijck: “Het debat moet op federaal vlak gevoerd worden, niet hier. Wij zitten hier namelijk in de meerderheid”.
Voor het Vlaams Belang is dit een meer dan serieuze ontgoocheling. Wij hadden gedacht dat de N-VA haar machtspositie in de Vlaamse meerderheid zou gebruiken om een aantal zaken te keren. Niet dus. Voor de N-VA moet het Vlaams Parlement zich niet bezighouden met zaken die op federaal vlak worden bedisseld, laat staan met het lot van de Brusselse Vlamingen op gebied van rechtsbedeling..
Daarmee degradeert de N-VA zichzelf op Vlaams vlak tot meeloper in plaats van koploper. Hoe kan men op federaal vlak geloofwaardig oppositie voeren tegen het Vlinderakkoord, als men op Vlaams vlak weigert zijn macht en invloed als meerderheidspartij te gebruiken? Als Vlaamse meerderheidpartij heeft de N-VA de witte vlag gehesen. Hun oppositie in het federaal parlement heeft dan ook geen enkele zin meer, laat staan enige geloofwaardigheid.
Elio Di Rupo en de Franstaligen mogen gerust zijn. De N-VA blaft wat in het rond in het federaal parlement, maar blijft koest in het hok in het Vlaams Parlement. De N-VA is in het Vlaams Parlement verworden tot een mistroostige CD&V.
Joris Van Hauthem
Fractievoorzitter