Verbrusseling neemt op verscheidene plaatsen dramatische proporties aan

Drie jaar lang publiceerde de Vlaamse overheidsdienst Kind en Gezin geen nieuwe statistieken meer over de geboortecijfers in Vlaanderen. Eindelijk zijn de nieuwe cijfers voor 2010, 2011 en 2012 per gemeente en deelgemeente op de website van K&G beschikbaar. Wij maakten een vergelijking met de oude cijfers van Halle-Vilvoorde (2004 tot 2009) zodat we een overzicht konden maken van de evolutie tijdens de voorbije 9 jaar.

De cijfers wijzen op een verdere internationalisering en ontnederlandsing van de Vlaamse Rand. Zo daalde het aandeel Nederlandstalige moeders in deze periode van 58,2 naar 51,5 procent. Het percentage Franstalige moeders bleef lang stabiel, maar steeg de voorbije jaren tot 28 procent, terwijl het aandeel kinderen met een andere thuistaal sinds 2004 verdubbelde van 9 naar ruim 20 procent.

Het percentage moeders met Belgische nationaliteit (op het ogenblik van hun geboorte) daalde van 78,9 naar 69,4 procent. Ieder jaar vermindert het aandeel van de autochtonen bijgevolg met één procent.

In verscheidene gemeenten neemt de ontnederlandsing intussen dramatische proporties aan. Een achteruitgang van het aandeel Nederlandstalige geboorten met 15 procent en meer is geen uitzondering. De situatie is het meest alarmerend in Sint-Pieters-Leeuw, waar het aandeel Franstalige geboorten rond 50 procent schommelt en al 9 jaar op rij hoger ligt dan het aandeel Nederlandstalige geboorten. Maar ook Vilvoorde (nog 30,9 procent Nederlandstalige geboorten), Zaventem (28,9) en Machelen (27,7) zijn in heel snel tempo aan het verBrusselen.

In een aantal deelgemeenten zijn de cijfers nog hallucinanter: 16,6 procent in Strombeek-Bever, 16,5 in Ruisbroek (cijfers 2012) en 12,4 procent in Zellik en 12 procent in Sint-Stevens-Woluwe (cijfers 2010). In de faciliteitengemeenten is het enkel Wemmel dat met 26,6 procent enigszins stand houdt.

We kunnen niet anders dan vaststellen dat de situatie in een heel groot gedeelte van Halle-Vilvoorde bijzonder kritiek wordt. In deze gemeenten moet hoogdringend een fors en doordacht woonbeleid gevoerd worden om de Nederlandstalige jongeren aan te moedigen in de eigen gemeente te blijven wonen én om nieuwe Nederlandstalige inwijkelingen aan te trekken.

Een Vlaams woonbeleid is geen luxe, maar pure noodzaak, indien we op lange termijn als gemeenschap willen overleven in onze streek. De Vlaamse regering en N-VA-minister voor de Vlaamse Rand Bourgeois schieten ter zake schromelijk te kort.

Meer info: 0476 46 98 85

Bijlagen:

– nota demografische evolutie Halle-Vilvoorde: klik hier
– vergelijkende tabel 2004-2012 per gemeente: klik hier

Bart Laeremans
Senator