Beersel: 2 op 3 jonge gezinnen anderstalig
1 op 5 gezinnen spreekt zelfs geen van beide landstalen
Slechts een minderheid van één op drie jonge gezinnen in Beersel is nog Nederlandstalig. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van het Vlaams agentschap Kind en Gezin. Volgens het Vlaams Belang tonen de cijfers de totale afwezigheid aan van een doordacht Vlaams beleid. Naast het gemeentebestuur wijst de partij vooral met de vinger richting Ben Weyts, die als minister bevoegd is voor de Vlaamse Rand. “De realiteit is dat er geen Vlaams beleid wordt gevoerd”, klinkt het.
De cijfers van Kind en Gezin zijn al jaren een objectieve graadmeter voor de internationalisering en ontnederlandsing van onze steden en gemeenten. Uit de nieuwe cijfers blijkt – nog maar eens – dat Beersel de afgelopen jaren een enorme gedaantewisseling heeft ondergaan. Waar in 2012 nog 55 procent anderstalig was, liep dat afgelopen jaar op tot niet minder dan 65 procent. Twee op drie is dus niet-Nederlandstalig. Het aantal Franstalige geboorten ligt met 46 procent bovendien een pak hoger dan de Nederlandstalige (35 procent). Dat is elf keer zoveel dan het Vlaams gemiddelde.
Niet-Europese talen in opmars
Naast de Franstalige opmars valt ook de stijging op van gezinnen die thuis geen van beide landstalen preken. Niet minder dan 1 op 5 jonge gezinnen in Beersel spreekt thuis geen Nederlands of Frans. Dat hangt uiteraard nauw samen met de stijgende immigratiestroom richting Beersel. Zo beschikt niet minder dan 31 procent van de jonge gezinnen niet over de Belgische nationaliteit. Dat is een pak hoger dan het Vlaams gemiddelde en een verdrievoudiging ten opzichte van 2004!
Vlaams woonbeleid
Dat de situatie in Beersel voor de Nederlandstaligen op termijn kritiek wordt, is een open deur intrappen. Alleen al op het vlak van onderwijs zijn de gevolgen bijzonder nefast. Door de massieve toevloed van anderstalige kinderen zakt het onderwijsniveau structureel.
Volgens het Vlaams Belang kan het tij alleen worden gekeerd door het voeren van een kordaat woonbeleid dat Nederlandstalige gezinnen en alleenstaanden ondersteunt om in de eigen gemeente te blijven wonen. De Vlaamse regering, met minister Weyts op kop, moet hiertoe de middelen van Vlabinvest (het agentschap dat betaalbare woningen voorziet voor mensen uit de streek) fors opschroeven. Terwijl de 39 gemeenten van de Vlaamse Rand jaarlijks tienduizenden nieuwkomers slikken, werden er op een jaar tijd amper 118 woongelegenheden gecreëerd door Vlabinvest. Dat zijn gemiddeld drie woongelegenheden per gemeente. Niet meer dan een druppel op een oververhitte plaat.
De lokale bestuurders en minister Weyts hebben volgens het Vlaams Belang duidelijk een gebrek aan visie en moed. Het gevolg is dat de randgemeenten in een razendsnel tempo verbrusselen en ontnederlandsen. Het staat dan ook in de sterren geschreven dat na de faciliteitengemeenten ook andere randgemeenten in de toekomst bestuurd zullen worden door een Franstalige meerderheid. Mogen we, gezien deze vooruitzichten, van minister Weyts en het gemeentebestuur dringend wat meer ambitie verwachten?
Klaas Slootmans
Afdelingsvoorzitter Vlaams Belang-Beersel